Stara Hanna i inne strachy na lachy :)

Witam Was moje baterie słoneczne :) Dlaczego baterie? Ot, chociażby dlatego, że jak czytam Wasze komentarze, to mi serce rośnie i śmieje się gęba :) Moje króliczki - czyli większe niż reszta zębów górne siekacze - widać wtedy w całej okazałości :) Dziękuję Wam!

Październik raczy nas pięknym, orzeźwiającym chłodkiem i cudnym słoneczkiem :)

Korzystam z tej pogody ile mogę!

I wczoraj na przykład, gdy wracaliśmy ze spaceru, miałam mega natchnienie - natchnęło mnie na czarownicę.

Ale nie taką słodką, malusią, jak Ingrid - nie! Na taką totalnie odjechaną starą wiedźmę Hannę :)

No i cóż wyszło z tego? To, co zwykle wychodzi, jak mnie tak "natycha" - czyli wróciłam do domu, nakarmiłam moich chłopaków, ogarnęłam mieszkanie po czym oznajmiłam, że idę lepić i mnie nie ma :)

I powstała Hanna. Ma pelerynę, obowiązkowo brodawkę na dużym nosie, a w rękach trzyma czarodziejską kulę, w której z pewnością widzi więcej, niż my :) Mam nadzieję, że nie pogniewacie się, że troszkę tak dziś groźniej, i mniej wesolutko, ale w sumie: jak halloween, to i muszą być strachy i czarownice! :D

Do Hanny dołączyły dwa czarne pająki, które lepiłam na zamówienie :)

Uf, stresa mam, ale pokazuję. A, jeszcze coś: muszę Wam powiedzieć, że Hanna nie była skora do pozowania, i te zdjęcia to jest kilka z chyba dwustu ujęć, które zrobiłam :)

A pajączki grzeczne i nie uciekały :D

A powiedzcie, czy Wy wiecie kochane moje, skąd ja biorę imiona dla moich bohaterek czarownic? Kto zgadnie - będzie nagroda :D Będzie się liczyć pierwsza właściwa odpowiedź, więc kto pierwszy - ten lepszy :) Podpowiem, że nie z filmu, a z książki, a właściwie książek :)

No, lecę działać dalej - jakoś ostatnio nie umiem usiedzieć długo w jednym miejscu bo mnie energia rozpiera :)

Czyli jesienna chandra to nie moja bajka :)

Buziaki no i czekam na odpowiedzi! Papaaa :*